Τήνος το νησί του Χαλεπά

Τήνος – Παραλία Πλατιά Άμμος στη ΝΔ πλευρά του νησιού

Τηνος – το νησι του Γιαννουλη Χαλεπα

Ένα εκπληκτικό μέρος. Το λένε και Νησί των Ανέμων. Τι να πρωτοθαυμάσεις; Τις απέραντες χρυσές αμμουδιές, τη διαυγή θάλασσα, τα ορεινά χωριουδάκια; Το ένα συναγωνίζεται το άλλο σε καλαισθησία, φιλοξενία, ησυχία. Φάγαμε στον Πύργο γαλακτομπούρεκο, στα Κιόνια στα Τσαμπιά καρυδόπιτα – γλυκά άφθαστων νοικοκυρών! Αν πεις για τα φαγητά – όλα απλά, φρέσκα υλικά, γεύση που δε αντιπαραβάλλεται με κανένα εστιατόριο της Αθήνας!

Η γραφικότητα του νησιού συναρπάζει, οι γλυκιές ψαλμωδίες που ξεχύνονται στην οδό Ευαγγελίστριας από τη Μητρόπολη νανουρίζουν γλυκά και ησυχάζουν το πνεύμα. Το βράδυ μια βόλτα στα σοκάκια με τα μύρια μαγαζάκια όπου πωλούνται είδη πάσης φύσεως αλλά σταθερής καλαισθησίας είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Ο κόσμος δε σπρώχνει, δεν υπήρχε συνωστισμός, μπορούσες να περπατήσεις, να καθίσεις, να φας παντού άνετα.

Στα Υστέρνια το μπάνιο ήταν υπέροχο κάτω στην παραλία του νησιού. Αν και απόκρημνη παραλία μόλις κατέβεις αποζημιώνεσαι με το υπέροχο λιμανάκι – όρμο που τα σπίτια του ακουμπούν στο κύμα. Εκεί και ένα μικρό ταβερνάκι με ωραίους μεζέδες ψαρικών όπου γευτήκαμε μια υπέροχη αχινοσαλάτα!. Το ίδιο και στον Πάνορμο επίνειο του Πύργου. Οι ξένοι είναι πολλοί εκεί ιδίως Γάλλοι μάλιστα επισκεφθήκαμε και μια έκθεση χαρακτικής που αναπαριστούσε σκηνές από τη γειτονική του Παρισιού πόλη Reims.

Ο ζωγράφος μένει μόνιμα απ’ ότι φαίνεται στον Πύργο συνεχίζοντας θα ‘λεγες, την παράδοση των καλλιτεχνών του μαρμάρου του Πύργου, των ζωγράφων – όλων των ξένων περιηγητών που μαγεμένοι από την απλότητα, την άγρια ομορφιά του πελάγους του τρίτου αυτού νησιού των Κυκλάδων προς τη κάθοδο του Αιγαίου πελάγους, που αποφάσισαν να μείνουν δια παντός εκεί.
«Tinos oui, c’ est magnifique! Un il Grec absolument blanc et bleu dans l’ archipelague de Cyclades!» θα γράφανε στις καρτ-ποστάλ που θα στέλνανε στη πατρίδα τους. «Je pense y rester la-bas pour toujours!»

Οι περιστεριώνες, τα μαρμάρινα γείσα των παράθυρων καθώς και τα καφασωτά, οι στρογγυλοί φεγγίτες με το μαρμάρινο ακτινωτό ρόδο, οι πέτρινοι φράκτες και τοίχοι, οι ξερολιθιές, οι βουκαμβίλιες —παντού υπήρχαν στοιχεία της ντόπιας τέχνης και αρχιτεκτονικής.

Η Τήνος – το νησί του Γιαννούλη Χαλεπά, του Νικφόρου Λύτρα και πόσων άλλων καλλιτεχνών δεν θ’ αφήσει ποτέ τον επισκέπτη να φύγει χωρίς να την έχει βάλει στην καρδιά του.
Μια βόλτα στην προκυμαία της χώρας συναρπάζει με τον άνεμο που φυσάει δυνατός μέσα από τα στενά, τα παλιά σπίτια, τα εστιατόρια και τα κέντρα της παραλίας, προτού ξεχυθεί με ορμή ενωνόμενος με τη δύναμη και την απεραντοσύνη της μαγευτικής αυτής θάλασσας που περιβάλλει το νησί και του χαρίζει όλες της τις χάρες και τις λάμψεις.